Over de waarheid in het leven

Innerlijk geluk

Over frustratie

door Victor Mooren

Over waar geluk vanaf hangt

door Tom de Jongh

Hoe vind je rust?

door Robert Rijks

Het bestaan vormt de eenheid

door Tom de Jongh

Over frustratie

door Victor Mooren

Over frustratie

door Victor Mooren

De waarheid in het leven


Het uiteindelijke doel in het leven
Het uiteindelijke doel in het leven komt bij iedereen neer op het volgende:  jezelf op je best voelen. Het maakt niet uit via welke weg, je komt hier altijd op uit. Iemand streeft succes na, omdat hij of zij zich dan fijn voelt. Iemand wilt kinderen omdat hij of zij zich dan fijn voelt.  Iemand verhuisd naar Afrika om daar mensen te helpen, omdat hij of zij zich daarbij fijn voelt.
Het kan zijn dat iemand een goede baan heeft. Een baan die veel geld in het laatje brengt. Ook heeft diegene een vrouw en een kind. Echt gelukkig voelt hij zich niet. Maar hij veranderd niets in zijn leven, omdat hij denkt dit het beste is dat hij kan krijgen.
Diegene heeft zich ‘erbij neergelegd’ of is zich er simpelweg onbewust van hoe hij zich beter kan voelen. Dit betekent niet dat zijn uiteindelijke doel in het leven niet meer: zichzelf op zijn best voelen is. Zou je hem de keuze geven (zonder enige consequenties):
1.     Een baan en een liefdes relatie die je ‘maar accepteert’, omdat je denkt dat je toch niet meer kan krijgen.
2.     Een baan en een liefdes relatie waarbij je jezelf op je aller fijnst/ aller best voelt.
Dan zal diegene altijd voor het laatste kiezen.

Geluk zoeken in externe dingen
Jezelf op je best voelen. Dat is gelukkig zijn.
Geluk kan je niet halen uit externe dingen. Alle externe dingen zijn tijdelijk. “Ik wil drugs en alcohol, want zonder voel ik me niet prettig. Ik wil veel geld, want zonder voel ik me niet prettig. Ik wil een dure auto, een groot huis.  Ik wil een vriendje, dán pas ben ik gelukkig.” Je laat je geluk afhangen van externe factoren. Wanneer je streeft naar die externe factoren, omdat je jezelf dán pas gelukkig voelt, dan mis je het leven hoe het nu is. Op dit moment. Je blijft zo strevend naar de toekomst leven. “Misschien als ik mijn diploma heb, en als ik dan een huis heb, en als ik dan een vriendin heb, en als ik getrouwd ben, en als ik kinderen heb, en als ik promotie maak, en als ik die aanbouw heb.”
Leegte kan niet gevuld worden met externe dingen.
·        Externe factoren geven nooit voldoening, je verlangt altijd naar meer.
·        Externe factoren zijn tijdelijk. Je kunt ze kwijtraken. Je geld, je drank, je vriendin. Laat je je geluk daarvan afhangen, dan raak je niet alleen die vormEr is een wereld van vorm,
en een wereld van het vormloze. Hetgeen dat we zien, ruiken, voelen en horen is vorm. De innerlijke stilte (rust) is 'zijn', het vormloze. Wat blijft er over als je niet meer hoort, ziet, ruikt of voelt?
Je zelf. Je echte ik. 'The silent observer' ook wel het bewustzijn
kwijt (geld, drank, vriendin) maar daarbij iets dat veel meer waard is: je eigen geluk. 

Echt geluk is tijdloos
Echt geluk is tijdloos. Het is jezelf gelukkig voelen op dít moment. In het nu. Dat moment, is het enige moment dat er altijd zal zijn. Het is namelijk altijd nu. Als je dat bereikt, gelukkig zijn in het nu, dan ben je altijd gelukkig.

Gelukkig zijn ongeacht de situatie
Gelukkig zijn is: jezelf op je best voelen. Dat betekent: welke optie je ook aangeboden krijgt, (ook al brengt deze vreugde, of een gewenste situatie naar voren) het zal er niet voor zorgen dat jij zelfJe 'zelf' is wie je echt bent. Los van externe factoren. Namelijk: of je nu je tshirt aan houd of uit doet, het veranderd niets aan wie je bent. Dit geld voor alles waaraan mensen het woordje 'mijn' koppelen. meer of minder waard vindt.  
Als je jezelf op je best voelt dan is er geen beter. Er is namelijk goed beter best.
Je kunt een dure auto winnen, of je kunt de dure auto verliezen doordat die gestolen wordt of in de prak gereden wordt, het veranderd niets aan wie jij echt bent. De eerste keuze: een auto winnen, heb je natuurlijk liever dan:  de auto verliezen. Maar het hoeft niets bij te dragen, of te ontnemen aan je geluk.
“Ja hoor!?” denk je misschien “Je auto in de prak rijden én gelukkig zijn. Dat geloof ik niet!”
Dat is niet gek. Waarschijnlijk komt het doordat je definities van geluk & blijdschap en verdriet & ongelukkig zijn elkaar nog te sterk overlappen.

Aan de hand van voorbeelden zijn we op de volgende punten gekomen:
·        echt geluk is tijdloos
·        echt geluk is innerlijk
·        echt geluk is: je op je best voelen los van verandering in situaties (levens situatie t.o.v. leven).

Het nut van negatieve gedachten
Negatieve gedachten hebben nooit een gewenste bijdrage in je leven. Behalve eenmalig om erachter te komen dat het niet is hoe je je wilt voelen.

Gelukkig zijn in het nu is altijd gelukkig zijn
Iemand die gefrustreerd is voelt zich niet gelukkig. Iemand die kwaad is voelt zich niet gelukkig.
Je kunt niet tegelijkertijd kwaad zijn én ook gelukkig zijn.
Niemand wilt zich kwaad voelen. Je hartslag gaat omhoog, het voelt beklemmend. Het voelt fijner om rustig en kalm te zijn.
Woede wordt vaak gebruikt om een bepaald doelDat woede werkelijk daarvoor nodig is, is een illusie. teweeg te brengen. Er vind een opbouwend trappetje plaats. Van irritatie naar woede, naar fysiek geweld, naar opluchting.
Voorbeeld:
De computer loopt vast: irritatie. Je kunt het probleem niet vinden: schelden, woede. Je ramt met de muis en gooit je theeglas stuk tegen de muur: geweld. Daarna voel je ontlading, een zucht van opluchting.  Zou je de keuze hebben gehad om je ook opgelucht te voelen, zonder daarvoor je theeglas stuk te hoeven gooien en met je muis te hoeven rammen zou je natuurlijk altijd daarvoor kiezen.



Iemand wordt boos omdat hij of zij zich er niet bewust van was zich op zijn fijnst 


Die persoon laat zijn of haar geluk afhangen van de situatie waarom diegene zich boos maakt. Want boos zijn én gelukkig zijn op hetzelfde moment, dat gaat niet samen.

Je ware ik

In het vorige artikel is besproken dat er maar een manier is om je innerlijk volwaardig te voelen: van binnen naar buiten leven. Er is niets dat je aan jezelf kunt toevoegen om je een blijvend gevoel van voldoening te geven. Alles het externe is namelijk maar tijdelijk. Dit is iets waar later nog verder op ingegaan wordt. In de aller eerste samenvatting, het hoofd artikel, namen we een iets andere invalshoek. Namelijk innerlijk geluk. Gelukkig zijn en een innerlijk volwaardig gevoel van zijn ervaren is in wijze hetzelfde. Dit keer wordt het onbewuste gedrag van de mens, het idee dat iets externs iets toevoegt aan jezelf, van een derde invalshoek bekeken. Daarna nemen we een diepe duik in je innerlijke zijn. De tocht naar je ware ik.

Identificatie met je naam en je eigendommen


Men is veelal op zoek, bewust dan wel onbewust naar een eigen identiteit. Iets unieks, iets om je gevoel-van-ik te versterken. Deze zoektocht leid gauw naar allerlei dingen buiten jezelf. Al bij je geboorte ontvangt een kind zijn eerste label. Het allereerste iets dat toegevoegd wordt aan je ‘zelf’. Je naam. Een kind leert al snel van alles toe te voegen aan zijn of haar naam en doet dit door het woordje ‘mijn’ ergens voor te plakken. Mijn rammelaar. Mijn doekje. Mijn speen. Dit is iets dat heel sterk kan blijven hangen bij volwassenen. Mijn rammelaar wordt mijn telfoon. Mijn doekje wordt mijn auto. Mijn speen wordt mijn TV. Er is niets verkeerds met om mentaal de stempel mijn op je eigendommen plakken, jij bent immers degene die beslist over het gebruik ervan. Maar het gaat verkeerd wanneer je het gevoel-van-ik ontleend aan de objecten.
Mijn telefoon, mijn Ipad, en daarbij de gedachten hebt dat al die dingen meer toevoegen aan je zelf. Dat je gevoel-van-ik groeit door het hebben van meer eigendommen. Dit is niet alleen een illusie, het maakt je zelf ook heel kwetsbaar. Bij verlies van een van die eigendommen krijg je het gevoel dat er een stukje van jou verloren is gegaan. Alsof je een deel van je zelf kwijt bent geraakt. Dit gaat dan gepaard met emotionele pijn, frustratie en onrust.
Je eigendommen zijn niet wie jij bent, en je moet daar ook niet je gevoel-van-ik uit halen. Ook je naam is niet wie je bent. Het is een naam die je gekregen hebt.

Identificatie met geografie


“Wat maakt dan wie ik ben?” Nederlander, Amsterdammer? Dat is alleen maar de plaats waar ik geboren ben, en waar ik opgegroeid ben. Het mooie is om de woordjes ik en zelf met nadruk te lezen. Als de ik geboren is in Amsterdam, kan de ik nooit Amsterdammer zijn.

Identificatie met rollen


Wie ben ik dan? Als mij de vraag gesteld wordt ben ik gauw geneigd te antwoorden met: Tom de Jongh, Nederlander, man, gitarist. Maar gitarist is ook niet wat ik ben, dat is alleen een activiteit die ik graag doe, iets dat ik met plezier beoefen. Ben ik leraar of student? Nee dat ook niet. Dat is een tweede valkuil naar de zoektocht naar een identiteit, een gevoel-van-ik. De rollen die we spelen, de beroepen die we beoefenen.

Identificatie met je gedachten


Heb je zelf wel eens stil gestaan bij wie of wat jij echt bent? De ik. Een beroemde filosoof heeft eens de woorden: “I think, and therefore I am” uitgesproken. Dit was volgens hem de enige waarheid waaraan hij niet kon twijfelen. Maar zelfs dit blijkt niet waar. Je bent niet je gedachten.
Jezelf identificeren met je gedachten is de bron van het onbewust handelen van de mens. De bron van het ego. Door je te verdiepen in meditatie kun je ervoor zorgen dat je gedachten weer op nul komen te staan. Dat de continue stroom aan gedachten stil komt te staan en je voor even totale stilte en rust ervaart. Dit lijkt in eerste instantie bijna onmogelijk. Maar door te beginnen met het bewust worden van de stilte die tussen gedachten invallen, de stilte die tussen woorden in je hoofd inzit, kun je je zelf los maken van je gedachten. Zo kun je ervoor zorgen dat je niet langer jezelf identificeert met je denken. Ik heb eens horen zeggen dat je gedachten vergeleken kunnen worden met een wild paard. Als je gaat rijden op een wild paard dan leidt het paard je overal naar toe, van de een naar de andere plaats. Naar plaatsen waar jij misschien helemaal niet heen wilt. Dit is vooral merkbaar na een vervelende gebeurtenis, een ruzie of een vechtpartij, of na een scheiding of een ongeluk. Je gedachten blijven terug gaan naar dat moment en je ervaart een eindeloze herhaling van de gebeurtenis, van dingen die je anders had moeten doen. Je voert continu gesprekken met jezelf of dialogen met de andere personen die erbij betrokken waren. En terwijl je daaraan denkt zeg je ook: “ik wil er niet aan denken.” En men zoekt dan een afleiding. Sommige in hun sport. Fitness of dansen bijvoorbeeld. Andere in een film of in alcohol. Van alles kan gebruikt worden om het denken te onderdrukken. Om af te zinken onder je gedachten. Want, om boven je gedachten te komen heb je niets externs nodig. Geen sensatie, geen afleiding, geen drugs. Alleen bewustwording van de stroom van gedachten.
Terug naar je gevoel-van-ik. Je kunt je zelf loskoppelen van je gedachten. Wordt bewust van de ruimte tussen de gedachten, tussen de zinnen, tussen de woorden in. Wordt bewust van de stilte. Houd je op met bestaan wanneer je gedachten tot rust gekomen zijn? Nee. Je zelf, je ware ik, je zijn is dus ook niet je gedachten.

Identificeren met herinneringen


Deze hoort bij de identificatie met je gedachten. Een onderdeel daarvan is de identificatie met gebeurtenissen uit je leven. Dingen die je overkomen zijn, of dingen die je zijn aangedaan. Door jezelf hiermee te identificeren plaats je jezelf voortdurend in een slachtofferrol. De fysieke of mentale pijn die je ervaren hebt, blijft je bij als emotionele pijn. Hier kun je vanaf komen door je bewust te worden van het nu. Het enige moment dat er altijd is. Het is namelijk altijd nu. Wat geweest is, is er niet meer. De toekomst is een illusie en zelfs wanneer de toekomst er is, komt het als het nu. Je ware ik is niet je gedachten, het is niet je geconditioneerde brein. Dit werd vond ik heel duidelijk blijken uit een film die ik kort geleden gezien heb. In deze film raakt een man in het buitenland verongelukt met zijn auto. Hij verliest hierdoor zijn geheugen. Hij is alles kwijt, zijn naam, zijn jeugd, al zijn herinneringen over wie hij is. In zijn zoektocht naar wie hij was, komt hij erachter dat hij eigenlijk een huurmoordenaar is. Hij snapt daar niets van en zelfs wanneer hij zichzelf terug ziet op een video kan hij niet geloven dat hij echt een moordenaar is. Uiteindelijk red hij het leven van de man die hij in eerste instantie had moeten vermoorden. Zou je kunnen zeggen dat hij niet dezelfde man is als die hij was? Als hij jeugd fotos bekijkt, is hij dan niet dat jongetje, omdat hij op latere leeftijd zijn geheugen kwijt is geraakt? Nee. De ik in hem is nogsteeds hetzelfde. De gebeurtenissen die hij heeft meegemaakt hebben hem alleen anders doen denken, en anders doen handelen. Maar het gevoel-van-ik in hem, de ik in hem is dezelfde.

Identificatie met je lichaam


Een identiteit ontleden aan je lichaam kan op een harde of op een zachte manier. De harde manier is wanneer iemand zich identificeert met zijn uiterlijk. Het hebben van een wel gevormd lichaam, of een mooi gezicht. Mensen die dit doen zullen moeite krijgen met het ouder worden, en zich ertegen proberen te verzetten. De natuur van alle externe vormen is dat het tijdelijk is. De bomen en het rivieren, maar ook zelfs de bergen of de planeet zelf. En, net als die dingen, ook je lichaam. Het verouderd. Trots zijn op een gespierd lichaam, of uberhaupt aandacht besteden aan je uiterlijk is niet verkeerd. Je kan van je lichaam genieten zolang het mogelijk is. Maar wel met het besef dat ook je lichaam zich moet onderwerpen aan de tijd. Dat het niet blijvend is en dat je niet je gevoel-van-ik, je eigen waarde koppelt aan je good-looks.De zachte manier van identificatie met je lichaam is lastiger en het uitpluisen van deze koppeling, je zelf met je lichaam, zal leiden naar inzicht in je ware ik.
Kleding kun je uittrekken, een auto kun je verkopen, maar jij en je lichaam zijn aan elkaar verbonden. Je lichaam is jou uiting van de ene eeuwige aanwezigheid. De eeuwige aanwezigheid die vorm gegeven heeft aan alles dat er is, heeft ook vorm gegeven aan jou. De verwarring dat jij je lichaam bent is daarom snel gemaakt. Aan de hand van een aantal voorbeelden wil ik duidelijk maken dat ook je lichaam niet is wie jij bent. Niet je ware ik, je ware gevoel-van-ik. Je zijn.
Zo kan ik me bijvoorbeeld heel goed voorstellen in het lichaam van iemand anders. Ik kan me voorstellen dat ik morgen wakker word in het lichaam van een vrouw. Ik noem maar iemand: Britney Spears bijvoorbeeld. Als ik me voor kan stellen dat ik in het lichaam van Britney Spears zit, dan heb ik het niet over mijn lichaam. Ik ben niet verkleed als Britney, nee het gevoel-van-ik. Mijn gevoel van zijn, zit dan in een ander lichaam.
Stel je voor dat er iemand is, een jongen in dit geval en die gaat met zijn vrienden naar een zwembad. Er worden foto’s gemaakt. Een week later verliest hij in een akelig ongeluk zijn linker hand. Als hij terug kijkt naar de foto's van de vorige week, denk je dan dat hij zou zeggen: dat ben ik niet! Kijk maar! Ik heb maar een hand, en die jongen heeft er twee!? Nee, natuurlijk niet. Hetzelfde gevoel-van-ik was aanwezig.
Door het veranderen van je lichaam krijg je geen ander gevoel-van-ik. Ook door jezelf in te beelden in een ander lichaam krijg je geen ander gevoel-van-ik. Het gevoel-van-ik is niet gekoppeld aan je lichaam.

Je ware ik


Door te zoeken in jezelf kom je erachter dat de je ware ik het gevoel-van-ik is dat diep in jezelf zit. De aanwezigheid die alles dat gebeurt observeert, zelfs je eigen gedachten. De ik is het bewustzijn waarin de wereld zoals jij die ervaart plaatsvindt. Met je zintuigen vorm je een beeld van de wereld en hetgeen waarop dit beeld geprojecteerd wordt, dat is je bewustzijn. Je aanwezigheid. In het engels zijn er meerdere woorden mogelijk die wijzen naar dit gevoel-van-ik, gevoel-van-zijn. Awareness, Presence, Being, Consciousness.

En nu?


Door te beseffen wie je echt bent word je werkelijk bewust van het feit dat je nooit iets externs kunt toevoegen aan je ware ik. Je beseft ook dat je ware ik geen goed of kwaad kent. Het is. Net zoals het huidige moment, het nu. Het is. Het nu en je bewustzijn zijn onlosmakent aan elkaar verbonden. Je ware ik kent geen naam, geen geschiedenis, geen levenssituatie. En het gevoel-van-ik dat jij hebt is zonder deze bedekking, zonder de bedekking van identificatie met externe factoren en geheel los van het ego, precies hetzelfde als het gevoel-van-ik bij ieder ander mens. Het is het ene consciousness dat we met z’n alle delen.

Innerlijke volwaardigheid: van binnen naar buiten leven.

JEZELF OP JE MEEST PRETTIGST VOELEN


Hetgeen dat ieder mens wilt bereiken is voor iedereen hetzelfde. Heb je daar voor jezelf wel eens diep over nagedacht? Heel veel dieper dan de oppervlakte hoef je niet te gaan. Je kunt beginnen met de vraag, wat wil je nu of in de toekomst bereiken? Het eerste antwoord dat gegeven wordt zal waarschijnlijk voor ieder mens verschillend zijn. Maar, als je door vraagt en een aantal keer de waarom vraag stelt dan zul je merken dat iedereen naar hetzelfde gevoel opzoek is: een innerlijk volwaardig gevoel van zijn.

Ieder mens wilt zich namelijk prettig voelen. Je zou ook kunnen zeggen: iedereen mens wilt zich op zijn of haar best voelen. Wat gebeurt er nu je dit leest? Wat er bij veel mensen gebeurt is dat ze zich gaan afvragen of dit wel klopt. Je gaat zoeken naar situaties waarin het antwoord niet waterdicht is. Want zo’n eenvoudig antwoord op de vraag – wat wilt ieder mens? – dat is toch niet mogelijk? Maar zelfs mensen die zichzelf pijnigen doen dit omdat ze denken dat ze hierdoor uiteindelijk een beter gevoel krijgen dan dat ze nu hebben. Een gevoel van opluchting, of ontlading.

Jezelf op je best voelen... “Misschien niet op m’n best” zullen sommige denken. Maar in ieder geval beter dan nu. “Ik wil me beter voelen dan dat ik nu doe. Ik wil een aangenamere situatie creëren.” Dat is waar het vaak op neer komt. En hoe kun je dit bewerkstelligen? “Hoe krijg ik het voor elkaar om me beter te voelen dan dat ik nu doe?” Het eerste antwoord dat je gedachten je zal geven is: door meer te hebben dan dat ik nu heb. “Wat kan ik toevoegen aan mezelf zodat ik me beter voel?”
Een grotere tv? Een snellere of zuinigere auto? Een nieuw paar schoenen? Een nieuwe ervaring? Onbewust stel je jezelf de vraag: “Wat kan ik uit het leven halen waardoor ik me beter voel?” Op deze manier leef je van buiten naar binnen. Je probeert externe dingen toe te voegen aan je innerlijke staat van zijn. Je probeert een innerlijk gevoel van volwaardigheid te verkrijgen uit dingen buiten jezelf. 

Denk voor jezelf terug aan eerdere ervaringen. Dit is iets dat mij veel geholpen heeft. Probeer te herinneren hoe graag je iets wilde hebben, en welke gevoel het je gegeven heeft. Gaf het een voldaan gevoel? Heb je dat gevoel van voldoening gehouden? Voel je dat nu nogsteeds? Waarschijnlijk vind je het nu al niet meer belangrijk. Misschien zijn de spullen die je vroeger zo graag wilde hebben nu al bij het oud vuil terecht gekomen. 

Externe dingen zijn altijd tijdelijk en kunnen je geen blijvend gevoel van voldoening geven. Hoeveel geld heb je nodig om je voldaan te voelen, hoeveel dingen, hoeveel ervaringen? Het antwoord is: altijd meer. Dit is precies hoe je lichaam werkt, hoe je ‘mind’ werkt (bij gebrek aan een beter Nederlands woord). Je mind teert op verslavingen. Hoe mild deze verslavingen zich ook uitten. Soms voel je ze niet eens. Dan zijn ze aanwezig in een soort slaapstand. En andere momenten zijn ze erg actief. Wanneer je jezelf naar voelt, of neerslachtig. 

Het kost de meeste mensen ontzettend veel tijd voordat ze zich realiseren dat externe dingen nooit leiden tot een blijvend volwaardig innerlijk gevoel. Er is in deze wereld namelijk zo veel te krijgen. De illusie dat jij je geluk uit het leven moet halen wordt van alle kanten gevoed. Je kunt namelijk altijd meer geld verdienen, en altijd meer extremere ervaringen opzoeken, altijd nieuwere gadgets krijgen. Dus neem het jezelf niet kwalijk als je hier nog in gelooft.

Hoe denk je dat het voelt om je op je best te voelen? Om je innerlijk tegenover je zelf volwaardig te voelen. Jezelf de volste waarde in het leven te geven?
Het is een gevoel van rust. Peace of mind in het Engels. Het gevoel waar iedereen naar verlangt. Een einde aan het altijd maar meer willen hebben. Een gevoel waar hebberigheid of lust niet aan te pas komt. Het besef dat jij niets uit de wereld hoeft te halen om jezelf gelukkig te voelen. Sterker nog: dat jij niets uit de wereld kan halen om jezelf gelukkig te voelen. Dat geluk uit externe dingen een illusie was die gecreëerd is door je eigen onbewuste gedachtegang. 

ONDERNEMEN VANUIT LEEGTE


De zoektocht naar geluk – naar een innerlijk volwaardig gevoel van zijn – is een hopeloze tocht wanneer deze begonnen wordt vanuit leegte. Dit zal nooit leiden tot het eindelijke doel in het leven: in harmonie leven met jezelf en met alles om je heen. Het probleem moet opgelost worden bij de bron. Waar komt het gevoel van meer nodig moeten hebben vandaan? Altijd vanuit leegte. Vanuit een gevoel van gemis. Het innerlijke gevoel dat er nog iets in je leven mist. Iets waardoor je jezelf nu niet voldaan kan voelen, waardoor je jezelf nu niet rustig mag voelen. 

Iets dat vanuit leegte wordt ondernomen kan moeilijk leiden tot harmonie. Dit is de reden waarom er zoveel relaties de soep in lopen. Een relatie beginnen vanuit leegte, vanuit het gevoel: ik heb iemand nodig om mij gelukkig te maken is bijna gedoemd te falen. Het is niet alleen een vrijwel onmogelijke taak die je de andere persoon geeft: jou gelukkig maken. Maar het zorgt ervoor dat je een persoon verandert in een drugs. Als dan eenmaal na alsmaar proberen de emmer volgelopen is en het eind van de relatie nabij is, roept dit hele verwarrende gevoelens op. Die vaak geïnterpreteerd worden als: ik hou toch echt van hem/ haar. Maar dit gevoel van ‘niet los kunnen laten’ is niet het gevoel van liefde. Dit is alles wat liefde niet is. Het is het gevoel van leegte dat weer opduikt nadat het een tijdje rustig geslapen heeft. Het gevoel van jezelf niet compleet voelen. 

INNERLIJKE VOLWAARDIGHEID: VAN BINNEN NAAR BUITEN LEVEN


Het van buiten naar binnen leven: alles uit het leven proberen te halen om vervolgens aan jezelf toe te voegen, om toe te voegen aan je gevoel van ik. Maar dat gaat nooit werken.
Harmonie kan pas gerealiseerd worden wanneer je er bewust van wordt dat je altijd al alles had om jezelf gelukkig te voelen. Dat juist de illusie dat het nodig was jezelf te zoeken in externe dingen jou weerhield van rust en harmonie. Het besef dat je nooit buiten jezelf hoefde te zoeken omdat je altijd al volwaardig bent geweest. En jezelf vanuit dat volste gevoel van eigenwaarde uitten. Vanuit een innerlijke volwaardige staat van zijn leven. Dit is van binnen naar buiten leven. Hierbij stopt de zoektocht naar altijd meer. Doe je iets met de gedachte je daardoor beter te voelen dan komt hierbij het onmiddellijke besef dat je om te beginnen al niet op je best voelde; niet volwaardig. Je bent teruggevallen in je oude gedachtegang. De gedachtegang van het ego.

Monogamie


dat is uiteindelijk de enige keuze wanneer je echt van jezelf houdt... bewust bent...

Quotes